'प्रसंगी हिंदीच्याही थोबाडीत मारेल असा मराठी चित्रपट बनवणारे दिग्दर्शक मराठीत आहेत. पण, अर्थकारणाचं का? ते वर्क होताना दिसत नाही'...हे म्हणणं आहे अभिनेते-दिग्दर्शक यांचं. ० लॉकडाउनच्या काळात नेमकं काय सुरू होतं? लॉकडाउनच्या सुरुवातीच्या काळात थोडं लेखन झालं. काही चित्रपट पाहिले. मित्रमंडळींशी, सर्वांशी निवांत गप्पा झाल्या. खास करून ज्येष्ठ मंडळींशी. एरवी आपल्या कामाच्या धावपळीत या बुजूर्ग मंडळींशी बोलायला फारसा वेळ मिळत नाही. लेखक, साहित्यक, कलावंत, समाजसेवक अशा विविध क्षेत्रांतील मोठ्या मंडळींशी बोलणं झालं. हे वाढत जाणार हे लक्षात येऊ लागलं, तेव्हा 'नेटक'साठी रिसर्च करायला घेतला. ० टीव्ही, चित्रपट या तुलनेत वेब सीरिजमध्ये काम करण्याचा अनुभव कसा आहे? माध्यम कोणतंही असो, अभिनय शेवटी तोच आहे. त्यात काही फरक पडत नाही. पूर्वी नाटकं पाच-सहा वर्षं चालायची. जितके प्रयोग व्हायचे, तितक्या प्रेक्षकांपर्यंत पोहोचायची. चित्रपट प्रदर्शित झाला की काही आठवडे चालायचा. मालिका जितका काळ सुरू असते तितका काळ तुम्ही प्रेक्षकांसमोर राहता. पण, एक ओटीटीवर येते, ती डिजिटल प्लॅटफॉर्मवर कायम राहते. तिचे सीझनच्या सीझन झाले, तर ते प्रेक्षकांसमोर पुन्हा येत राहतात. ते एक पात्र, ती भूमिका तुम्ही बराच काळ जगू शकता. नाटकाचा परदेश दौरा झाला तर तिथले लोक ते पाहणार. चित्रपट तिथे पोहोचला तर प्रेक्षक तो पाहणार. पण, ओटीटीवरील वेब सीरिजमध्ये एकाच वेळी सुमारे २०० देशातले प्रेक्षक मला पाहतात. जगाच्या कानाकोपऱ्यात ती पाहण्यासाठी उपलब्ध होते. ० '' वेब सीरिजमुळे चाहतावर्ग वाढला असणार. काय फरक जाणवतोय? खूप आनंद होतोय. जगभरातल्या प्रेक्षकांनी तुमचं काम पाहावं, तुमची दखल घ्यावी, आणखी काय हवं? मागच्या वर्षी मी बीएमएमच्या एका इव्हेंटच्या दिग्दर्शनानिमित्त अमेरिकेला गेलो होतो. तिथे 'ब्रीद' पाहिलेले प्रेक्षक मला सॅन फ्रॅन्सिस्कोमध्ये भेटले. एका विमानाच्या पायलटनं मला ओळखलं. दक्षिण भारतात फॅन्स झाले. अमेरिकेतल्या समीक्षकांनी 'ब्रीद'बद्दल लिहिताना माझा नावानिशी उल्लेख केला. दिल्ली, राजस्थान, लखनऊ ठिकठिकाणाहून मला कौतुकाचे हजारो मेसेज येताहेत, फोन येत आहेत. ० वेबवर काम करत राहिल्यानं मराठी चित्रपट-नाटक यांच्यापासून दुरावण्याची भीती वाटत नाही का? अलीकडेच 'मोगरा' हे नेटक मी उभं केलं. गेले काही दिवस नेटकमध्ये बिझी असल्यानं नव्या सीरिजमधलं स्वत:चं कामही अद्याप पाहिलेलं नाही. वेब सीरिज करताना मराठी सिनेमे, नाटक करतच होतो. तो तुमच्या कामाच्या नियोजनाचा भाग आहे. हिंदीत काम करू लागलं, की लोक, 'आता मराठीत करणार नाही का?' असं विचारतात. मराठीत काम करत असलो, की 'हिंदीत केव्हा दिसणार?' असा प्रश्न विचारतात. लोक दोन्ही बाजूंनी विचारतात. ० नेटक उपक्रम प्रयोग म्हणून उत्तम असला, तरी त्यामुळे नवीन पिढी नाट्यगृहापासून दुरावण्याची भीती नाही का? काहीच संबंध नाही. नाटक कधीही मरु शकत नाही. १८४३ साली मराठी नाटक सुरू झालं होतं. त्यानंतर कित्येक मोठमोठ्या घडामोडी घडल्या. सिनेमा आला, टीव्ही आला, ओटीटी प्लॅटफॉर्म आला. पण, नाटक कधीही बंद पडू शकत नाही. नाटक ही मूलभूत आणि श्रेष्ठ कला आहे. प्रेक्षागृहात बसून नाटक बघण्याचा जो आनंद आहे त्याला पर्याय नाही. ऑनलाइन माध्यमात मी जे नेटक सादर करतोय त्याचा फॉर्म वेगळा आहे. त्याचं तंत्र वेगळं आहे, त्याची गरज वेगळी आहे. पण, नाटक कायम राहणारच आहे. ० मराठी चित्रपटांची संख्या वाढत असताना वेब सीरिज मात्र तुलनेनं कमी का ? अर्थकारण. मराठी म्हणजे गरीब असा जो एक समज आहे ना तो याला कारणीभूत आहे. मराठी वेब सीरिज बनल्या पाहिजेत, त्यासाठी पैसे गुंतवले गेले पाहिजेत. सीरिज मराठीत करून सबटायटल्स असतील तर बाहेरही पोहोचता येतं. भाषा हा प्रश्न नसून बजेट हा खरा प्रश्न आहे. मराठी कलाकारांनाही वेबवर भरपूर संधी आहे. ० सध्या निर्मिती होत असलेल्या मराठी चित्रपटांच्या दर्जाबाबत तुम्ही समाधानी आहात का? सिनेमांचा दर्जा चांगलाच आहे. पण, अर्थकारणाचं काय? ते वर्क होताना दिसत नाही. मराठी चित्रपटांचा दर्जा खूपच सुधारला आहे. सिनेमा लिहिणारे, दिग्दर्शित करणारे, सिनेमॅटोग्राफर, तंत्रज्ञ अशी तज्ज्ञ, शिक्षित लोकांची फळी मराठी इंडस्ट्रीत कार्यरत आहे. उत्तम सिनेमेकर्स आहेत. कमी असेल, तर ती अर्थकारणाची. चांगलं बजेट मिळालं तर हिंदीच्याही थोबाडीत मारेल असा सिनेमा बनवणारे खूप दिग्दर्शक आहेत. पण, शेवटी मार्केट नसल्यानं सिनेमे बनत नाही. मराठी सिनेमा प्रेक्षकांनी टिकवला पाहिजे. लोकांनी तिकिटं काढून चित्रपट पाहिला नाही तर कसं चालेल? नाटक की वेब सीरिज? दोन्ही अभिनय की दिग्दर्शन? दोन्ही माध्यम कोणतंही असो, अभिनय शेवटी तोच आहे.
from Marathi Bollywood News, Marathi Cinema News https://ift.tt/2OFLDkk
