आयुष्याला आकार देण्याचे काम गुरू करत असतो. संकटांचा सामना करण्याचे बळ गुरूने दिलेल्या उपदेशातूनच मिळत असते. त्यामुळे आयुष्य जगण्यासाठी गुरू हवा, असा विश्वास आजही अनेकजण व्यक्त करतात. आयुष्यातील अनेक वळणांवर शिष्यांना गुरूचे मार्गदर्शन लाभते. 'गुरुविना मुक्ती नाही', अशी भावना ठेवूनच अनेकजण गुरुंची मनोभावे सेवा करून त्यांना भक्तिभावाने वंदन करतात. गुरूचे स्मरण करतात. गुरुस्थानी असलेल्या व्यक्तींबद्दल अशाच भावना काही कलाकारांनी व्यक्त केल्या. रविवारी असलेल्या गुरुपौर्णिमेनिमित्त काही कलाकारांनी त्यांच्या आयुष्यातील स्पेशल गुरुबद्दल सांगितलं. संकलन- अजय उभारेसुषमा देशपांडे या माझ्यासाठी गुरुसमान आहेत, असं म्हणेन. नाटकामुळे माझा सुषमा ताईंसोबत संबंध आला. दिग्दर्शिका म्हणून त्या ग्रेट आहेतच, पण अभिनयातील अनेक गोष्टी मला त्यांच्याकडून शिकता आल्या. एखाद्या माणसाला बघून-बघून आपण शिकत असतो. थोड्या-अधिक प्रमाणात आपण त्या व्यक्तीमधील गुण आत्मसात करण्याचा प्रयत्न करतो. असंच सुषमा ताईंकडून शिकत आहे. २०१० साली 'बया दार उघड' या नाटकाच्या निमित्तानं आमची ओळख झाली. त्यानंतर आजपर्यंत सुषमा ताई नेहमी माझ्या आयुष्यात महत्त्वपूर्ण भूमिका बजावतात. फक्त अभिनय क्षेत्रापुरतंच नव्हे तर माझ्या वैयक्तिक आयुष्यातील अनेक गोष्टींमध्ये त्यांचं मार्गदर्शन मिळतं. काम करतानाची त्यांची ऊर्जा, नीटनेटकेपणा, सकारात्मकता या आणि अशा अनेक गोष्टी मी सुषमा ताईंकडून शिकले आहे आणि शिकत राहीन.
पं. हृदयनाथ मंगेशकर यांचा मला आशीर्वाद मिळाला, म्हणून मी स्वतःला भाग्यवान समजते. वयाच्या तेरा-चौदाव्या वर्षांपासून ते आजवर मला त्यांचा सांगीतिक सहवास लाभतोय आणि आयुष्यातील प्रत्येक टप्प्यावर मार्गदर्शन मिळतंय. आजपर्यंत मी त्यांची आणि त्यांच्या संगीताची एकलव्यासारखी भक्ती करत आहे. कार्यक्रमांमध्ये त्यांच्या बाजूला बसून जो अनुभव, जे शिक्षण मिळतंय ते अलौकिक आहे. माझ्या कारकि‍र्दीची सुरुवातच त्यांच्या 'भावसरगम' या कार्यक्रमातून झाली. त्यानंतर मी जेवढी कामं केली, जे काही सांगीतिक नवीन प्रयोग केले त्या प्रत्येक कार्यक्रमाच्या पहिल्या प्रयोगाला मला आशीर्वाद देण्यासाठी ते आवर्जून उपस्थित असतात. एवढी दिग्गज व्यक्ती नव्या पिढीकडून अनेक गोष्टी शिकण्यासाठी आजही उत्सुक असते, याचं मला अप्रूप वाटतं. त्यांच्याकडून मला कळत-नकळतपणे अनेक गोष्टी शिकायला मिळाल्या आणि ते नेहमी माझ्यासाठी गुरुसमान राहतील.
आशाताई जोगळेकर म्हणजेच मावशींकडे मी माझ्या वयाच्या विसाव्या वर्षापासून कथक शिकायला लागले. माझी नृत्यातील आवड बघून त्या मला नेहमी प्रोत्साहन देत. साधारणतः आठ वर्षं मी त्यांच्याकडे शिकत होते. मला आठवतंय, माझ्या विषारदच्या वेळेस मी ती परीक्षा नंतर देण्याचा विचार करत होते. एकूणच कामाचा व्याप आणि इतर सगळ्या गोष्टींमधून मला त्यासाठी वेळ देता येत नसल्यामुळे मी तो निर्णय घेत होते. पण, त्यांनी मला सांगितलं की, 'पुढे तू अजून जास्त व्यग्र होशील त्यामुळे आताच परीक्षा दे'. त्यांचं म्हणणं ऐकून मी लगेच परीक्षा दिली. नंतर मी कामात खूप व्यग्र झाले; तेव्हा मला त्यांच्या दूरदृष्टीचा प्रत्यय आला. मावशींमुळे मला कथकचं पूर्ण प्रशिक्षण घेता आलं. शिवाय, टीव्हीवरील माझी कामं बघून त्या त्यातील उणिवा, आवश्यक बदल याबाबत सतत मार्गदर्शन करत असत. 'घार हिंडते आकाशी, चित्त तिचे पिलापाशी', असं घरच्यांबद्दल बोलतात. माझ्या बाबतीत आशाताईंनी ती भूमिका अगदी चोख बजावली. त्यामुळे माझ्या आजवरच्या वाटचालीत त्यांचा मोलाचा वाटा आहे आणि आजही त्या माझ्यासाठी गुरुस्थानी आहेत.
अभिनय क्षेत्रात माझ्यासोबत काम करणाऱ्या प्रत्येकाकडून मी अनेक गोष्टी शिकत असतोच. पण, माझ्यासाठी माझे फिटनेस ट्रेनर शैलेश परुळेकर सर हे गुरुस्थानी आहेत. आमचं नातं फक्त फिटनेसपुरतं मर्यादित नाही. ते खऱ्या अर्थानं माझ्यासाठी 'फ्रेंड-फिलोसॉफर-गाइड' आहेत असं मी म्हणू शकतो. फिटनेस ट्रेनर म्हटलं की साधारण दिवसातला तासभर ते तुमच्यासाठी काम करतात. पण, परुळेकर सर त्यापलीकडे जाऊन तुमच्यावर मेहनत घेतात. व्यक्तिगत आयुष्यात आलेल्या अनेक अडचणींवर मात करण्यासाठी ते मला सतत मदत करत असतात. त्यांच्याकडून मिळणारं मार्गदर्शन हे कायम माझ्यासाठी महत्त्वाचं आहे. ते ट्रेनर असण्याबरोबरच मला माझे मित्र आणि वडिलांसारखेही वाटतात. प्रत्येक प्रश्नाचं योग्य उत्तर त्यांच्याकडे असणारच याची मला नेहमी खात्री असते. त्यामुळे सर्वांगाने ते माझ्यासाठी गुरु आहेत.
from Marathi Bollywood News, Marathi Cinema News https://ift.tt/2NQ0xEa
