Full Width(True/False)

मराठमोळा अय्यर तमिळ भाषेविषयी म्हणतो की...

'’मध्ये अय्यरच्या भूमिकेत फिट बसलेला अभिनेता प्रत्यक्षात मराठी आहे हे अनेकांना ठाऊक नसेल. ‘आतापर्यंत मी २० ते २५ टक्के तमिळ भाषा मी समजू शकतो. मला ही भाषा खूप आवडलीय’, असं तो म्हणतो. संपदा जोशी 0 इतकी वर्ष 'तारक मेहता का उल्टा चष्मा' ही मालिका करताय. हा प्रवास नक्की कसा सुरू झाला होता? - मालिकेचे निर्माते असितभाईंनी या मालिकेसाठी मला भेटायला बोलावलं, तेव्हा मला वाटलं होतं की लेखनाचं वगैरे काम असेल. कारण तेव्हा मी नाटक, मालिकांचे संवाद लिहित होतो. अभिनयाचं म्हणाल तर छोट्या-छोट्या भूमिका करत होतो. त्यांना भेटलो तेव्हा ते म्हणाले, 'तामिळनाडूमध्ये कधी गेला आहेस का?'. मी तामिळनाडूला गेलो नव्हतो. मग त्यांनी विचारलं, की ‘एकदा जाऊन येशील का? आणि तुझ्यासाठी कोणीतरी तमिळ शिकवणारा माणूस बघ.’ मला काहीच समजलं नाही. नंतर ते म्हणाले, ‘एखादं तमिळ नाव बघ आणि मला दोन-चार दिवसांनी येऊन भेट.’ मी भेटलो आणि ह्या भूमिकेचा प्रवास सुरू झाला. त्यानंतर आजपर्यंत १३ वर्षं हा प्रवास मस्त सुरू आहे. ० 'कृष्णन् अय्यर' हे नाव प्रसिद्ध झालंय. याबद्दल काय सांगाल? - हे तमिळ नाव आहे. मी तामिळनाडूमध्ये जाऊन आलो आहे. तिथल्या माणसांना भेटून, त्यांच्या भाषेचा लहेजा पकडणं, हसणं, वागणं, बोलणं हे माझ्या भूमिकेत आणण्याचा मी प्रयत्न केला आहे. दक्षिणेकडे गेल्यावर मी तिथल्या माणसांशी एखादं वाक्यं तमिळमध्ये बोललो, तर माणसंही तमिळमध्येच उत्तरं देतात. कारण त्यांना वाटतं मी तमिळच आहे. ० तमिळ भाषा बोलण्यासाठी किती आणि कसा अभ्यास केला? - तमिळ ही खूप जुनी आणि कठीण भाषा आहे. ती शिकण्याचा प्रयत्न करतो आहे. अजूनही मला तमिळ भाषा अस्खलित बोलता येत नाही. मी तमिळ लोकांशी मैत्री वाढवली आहे. त्यांच्या काही कार्यक्रमांना मी आवर्जून जातो आणि त्यांचं निरीक्षण करतो. आतापर्यंत साधारणपणे २० ते २५ टक्के तमिळ भाषा समजू शकतो. मला ही भाषा खूपच आवडली आहे. ० तुम्हाला वैज्ञानिक व्हायचं होतं का? - नाही. मला खऱ्या आयुष्यात अभिनेताच व्हायचं होतं. पण, जगातल्या सगळ्या वैज्ञानिकांना, त्यांच्या कामाला माझा सलाम आहे. सगळेच वैज्ञानिक अप्रतिम काम करतात. ० मालिकेतल्या इतर कलाकारांविषयी काय सांगाल? - आम्ही सेटवर जातो, तेव्हा अगदी घरी आल्यासारखंच वाटतं. सेटवरची मजा, मस्ती, विविध खेळ खेळणं, गप्पा, एकत्र जेवण, धावपळ, कामं हे सगळंच खूप छान आहे. एखादा कलाकार सेटवर नसेल, तर आम्हाला चुकल्यासारखं वाटतं. लॉकडाउनच्या आधीही जेव्हा सुट्टी असायची, तेव्हा आम्ही मित्र फिरायला, चित्रपट बघायला जायचो, एकमेकांच्या घरी जायचो. ० इंजिनीअरिंग करूनही अभिनय क्षेत्रात यावंसं वाटलं? - प्रत्येक मध्यमवर्गीय परिवारात सिनेमामध्ये वगैरे काम करण्यासाठी पटकन परवानगी मिळत नाही. आईनं सांगितलं, की आधी अभ्यास पूर्ण कर. म्हणून मी इंजिनीअरिंग केलं आणि नंतर लगेचच अभिनय क्षेत्रात आलो. ० तुम्ही प्रेक्षकांना भरभरून हसवता. पण विनोदाची तुमची व्याख्या काय? - प्रेक्षकांना हसवण्याआधी आम्ही स्वतः खूप हसतो. कारण एखाद्या गोष्टीनं जर आम्हाला हसायला आलं, तरंच प्रेक्षकांना हसायला येईल. सध्याचं वातावरण बघता हसत राहणं खूप गरजेचं आहे. या अशा वातावरणात, तणावात आमच्यामुळे प्रेक्षकांच्या चेहऱ्यावर हसू येत असेल, तर त्यापेक्षा मोठं पुण्य दुसरं नाही. एखाद्याला रडवणं खूप सोपं असतं. पण, हसवणं फार कठीण काम आहे. आमच्या ३० मिनिटांच्या मालिकेमुळे प्रेक्षक जर भरभरून हसत असतील, तर अजून काय हवं? मालिकेचे दिग्दर्शक, लेखक, कलाकार संपूर्ण टीमला माझा सलाम आहे. ० दाक्षिणात्य व्यक्तिरेखेत दिसत असलात तरी प्रत्यक्षात तुम्ही मराठी आहात हे प्रेक्षकांना कळल्यावर त्यांच्या प्रतिक्रिया काय असतात? - प्रेक्षक आश्चर्यचकित होतात. मी खरं तर मध्यप्रदेशमधल्या देवास या गावचा मराठी माणूस आहे. प्रेक्षकांना खरं समजल्यावर त्यांना धक्का बसतो. 'आम्ही तुम्हाला तमिळ समजत होतो. पण तुम्ही मराठी निघालात', अशा प्रतिक्रिया येतात. ० तुम्हाला वाचन खूप आवडतं. सध्या काय वाचताय? - सध्या मी आध्यात्मिक पुस्तकं वाचतो आहे. 'अग्निपुराण', 'गुरूचरित्र' वाचतोय. रोजचं वृत्तपत्र वाचणं मला खूप आवडतं. तसंच भारतीय परंपरांविषयी अभ्यास करतो आहे. या विषयाशी निगडीत पुस्तकं मी गोळा केलेली आहेत आणि ती वाचतो आहे. ० कलाकारानं आत्महत्या केल्याच्या घटना समोर येतात, तेव्हा एक कलाकार म्हणून काय वाटतं? - खूप वाईट आहे हे सगळं. कलाकार इतक्या टोकाचं पाऊल का उचलताय ह्याचं कारण माहीत नाही. पण, कोणत्याही समस्येवर आत्महत्या हे उत्तर असूच शकत नाही. समस्येवर मार्ग काढणं, त्यासाठी प्रयत्न करणं महत्त्वाचं असतं. जाणारा माणूस तर जातो, पण नंतर त्याच्या घरच्यांना, जवळच्यांना होणारं दु:खं आयुष्यभरासाठी पुरतं. लक्षात राहिलेली आठवण प्रेक्षकांकडून होणाऱ्या कौतुकाच्या आठवणींविषयी ते म्हणाले, की ‘कौतुक झालंय अशा अगणित आठवणी आहेत. प्रेक्षक भेटतात, फोटो काढतात. नंतर पुन्हा कधीतरी तोच प्रेक्षक भेटल्यावर विचारतो की 'ओळखलं का मला?' तेव्हा मला खरं तर आठवत नसतं. पण त्यांच्या समाधनासाठी म्हणून ओळखल्याचं दाखवावं लागतं. कारण खूप प्रेक्षक येऊन भेटतात, सोशल मीडियावर मेसेज करत असतात.


from Marathi Bollywood News, Marathi Cinema News https://ift.tt/370qJX8