अभिषेक खुळे ‘जो भी आप न्यूज देखते हो, वो सच नही होते. क्यूँ की सच के लिए वक्त लगता हैं और वक्त ऑडियन्स के पास नही हैं...’ असं अर्जुन पाठकच्या भूमिकेतील त्या कथित दहशतवाद्याला फोनवर पोटतिडकीनं सांगतो, तेव्हा आपणही अंतर्मुख होतो. लेखक-दिग्दर्शकाला जे सांगायचंय, ते प्रेक्षकांपर्यंत पोहोचवण्याचं काम अभिनेत्याचं असतं. ‘’च्या बाबतीत सांगायचं, तर इथं कार्तिक आर्यन यशस्वी ठरला आहे. थ्रीलर चित्रपटाची सामान्य संकल्पना काय, तर प्रेक्षकांना गुंतवून, थरारून सोडणारा. मात्र, त्या कथेचा आपण एक भाग आहोत, आपण ते दृश्य स्वत: अनुभवत आहोत, असं प्रेक्षकांना वाटलं, तर ती कलाकृती इतरांपेक्षा वेगळी ठरते. तेवढं कसब दिग्दर्शकात असायला पाहिजे. दिग्दर्शक राम माधवानी चित्रपटातील थरार अन् प्रेक्षकांच्या हृदयातील ठोके कायम ठेवण्यात यशस्वी ठरलेत. मात्र, बऱ्याच ठिकाणी अतार्किक गोष्टीही करून ठेवल्या आहेत; त्यामुळे कलाकृती चांगली झाली असली, तरी काही कच्चे दुवे राहून गेलेत. २०१३मध्ये आलेला मूळ कोरियन चित्रपट ‘द टेरर लाइव्ह’चा हा रिमेक. सादरीकरण किंचित वेगळं करण्यात आलं आहे. बाकी जसंच्या तसं उचललंय. अर्थात, ‘द टेरर लाइव्ह’ प्रत्येकानं पाहिलाय, असं नाही; त्यामुळे भारतीय प्रेक्षकांसाठी ‘धमाका’ एक वेगळा अनुभव ठरू शकतो. एक घटना अन् त्यातून घडणारे प्रसंग याचा धागा शेवटापर्यंत नेत थरार कायम ठेवण्याचं चांगलं काम दिग्दर्शकानं केलंय. भारतीय चित्रपटातील हा एक वेगळा प्रयोग आहे. कथा सांगताना यात उगाच अन्य बाबींचे फाटे फोडलेले नाहीत. टाकायचा म्हणून जास्तीचा रोमान्स टाकलेला नाही, ना गाणी. आहे तो फक्त प्रेक्षकाला संमोहित करणारा थरार. नावाजलेला न्यूज अँकर अर्जुन पाठकचा (कार्तिक आर्यन) ‘प्राइम टाइम’ कोण्या एका कारणामुळे काढून घेण्यात आलाय. शिक्षा म्हणून त्याला आता रेडिओ जॉकी म्हणून काम करावं लागतंय. अशाच एका लाइव्ह चर्चेदरम्यान त्याला एक कॉल येतो. ‘सी-लिंकवर मी बॉम्ब लावलाय,’ असं समोरची व्यक्ती सांगते. सुरुवातीला अर्जुन त्याकडे दुर्लक्ष करतो. मात्र, काहीच वेळात धमाका होतो, तेव्हा तो हादरतो. पोलिसांना फोन करण्याऐवजी ही घटना ‘कॅश’ करण्याचं तो ठरवतो. त्या व्यक्तीला केवळ अर्जुनशीच संवाद साधायचाय. ही संधी साधून अर्जुन टीव्हीवर त्या व्यक्तीचा कॉल आणि घटना ‘लाइव्ह’ करण्याचं ठरवतो. बॉस अंकितालाही () ही संधी सोडायची नाही; कारण प्रश्न ‘एक्सक्लुझिव्हनेस’ आणि ‘टीआरपी’चा आहे. या बदल्यात अर्जुनला त्याचा ‘प्राइम टाइम’ परत मिळवून देण्याची ‘डील’ होते. इथूनच सुरू होतात छोटे-मोठे हादरे. संपूर्ण कथा न्यूजरूम आणि सी-लिंक याच परिघात आहे. या दरम्यान अर्जुनचं जीवन क्षणोक्षणी वेगळीच वळणं घेत राहतं. याच चॅनलला त्याची पत्नी सौम्या पाठक () काम करतेय, जी सी-लिंकवर लाइव्ह रिपोर्टिंग करायला गेली आहे. या दोघांचा घटस्फोट होणार आहे, एवढीच काय ती उपकथा. आधीच सांगितल्याप्रमाणे सादरीकरणात काही न पटणाऱ्या बाबीही आहेतच. प्रेक्षक, वाचकाच्या मनातील सर्व प्रश्नांना उत्तरं देत त्यांचं समाधान करणं, ही खरी पत्रकारिता मानली जाते. मात्र, ‘धमाका’त या संकल्पनेलाच सुरूंग लावल्याचे काही प्रसंग आहेत. कथित दहशतवादी सी-लिंकपासून ते चॅनलच्या स्टुडिओपर्यंत बॉम्बची पेरणी करतो, मात्र त्यानं हे कसं केलं, याचा तसूभरही उल्लेख यात नाही. एखादा चांगला पदार्थ खाताना मध्येच खडे लागावेत, असं हे आहे. चित्रपटाचं अख्खं ‘स्टीअरिंग’ सांभाळलंय ते कार्तिकनं. स्क्रीनवर सतत तोच दिसतो, तरीही सुसह्यता आहे. रेडिओवर शो करत असताना केस विस्कटलेले. मात्र, शोसाठी तयार होताच स्वत:मध्ये केलेला बदल, अस्वस्थ मनात सुरू असलेली घालमेल, घटस्फोटाच्या पेपरवरच पेनानं काही तरी खरडत राहणं, क्षणोक्षणी बदलत जाणारी स्थिती अन् त्या बरोबरच त्याचे बदलत जाणारे हावभाव, देहबोली, आवाजाचा स्तर... यातून त्याच्यातील उत्तम अभिनेत्याची प्रचिती येते. या शर्यतीत तो ‘ड्रायव्हर’ आहे. आपलं ‘स्टीअरिंग’ व्यवस्थित सांभाळत तो ड्राइव्ह करतोय. मात्र, मध्येच खाचखळगे आहेत, हेही जाणवत राहतं. चित्रपट शेवटाकडे जात असताना रहस्य हळूहळू उलगडत जातं अन् शेवटचा धमाका होतो. अर्थात, प्रेक्षकांनाही त्याचे हादरे बसत जातात. मनू आनंद यांची सिनेमॅटोग्राफी उत्तम आहे. योग्य त्या प्रसंगांत त्यांनी कॅमेरा ‘शेक’ करीत दिग्दर्शकाला हवा तो परिणाम दिलाय, ही जमेची बाजू. संगीत ठीकठाक. अमृता सुभाषनंही कमाल केली आहे. केवळ टीआरपीच आपलं लक्ष्य समजणारी अन् त्यासाठी कुठल्याही स्तराला जाण्यास मागंपुढं न पाहणारी बॉस तिनं उत्तमरीत्या साकारलीय. मृणाल ठाकूर, एटीएस अधिकाऱ्याच्या भूमिकेतील विकास कुमार, मंत्र्याचा डेप्युटी विश्वजित प्रधान यांच्या छोट्या भूमिकाही सरस आहेत. एकंदरीत काय, तर भारतीय चित्रपटांच्या परंपरेला काहीसा फाटा देणारी ही कलाकृती आहे. थ्रीलर चित्रपटांचे चाहते असाल अन् कार्तिकचा उत्तम अभिनय अनुभवायचा असेल, तर या धमाक्याचे साक्षीदार व्हायला हरकत नाही. धमाका लेखक : पुनीत शर्मा, राम माधवानी दिग्दर्शक : राम माधवानी निर्माते : आरएसव्हीपी मूव्हिज, रॉनी स्क्रूवाला, अमिता माधवानी, राम माधवानी सिनेमॅटोग्राफी : मनू आनंद संकलन : मोनिशा बलदावा, अमित कारिया संगीत : विशाल खुराणा कलावंत : कार्तिक आर्यन, मृणाल ठाकूर, अमृता सुभाष, विश्वजित प्रधान, विकास कुमार, एकलव्य तोमर आदी. दर्जा : तीन स्टार
from Marathi Bollywood News, Marathi Cinema News https://ift.tt/3CNKYDU
